Als een tandeloos orgel zei je
Blijf
Ik was woekering en lijf
gevangen in een daad
van cellofaan

Rollade
of wat daar na een goed gesprek
van overblijft

Een dun stuk touw, de flosdraad
van verraad

Soms ruik ik er wat aan
om je sporen te traceren

Soms kijk ik ook naar treinen
Zie ze onbemand passeren